De grens

De Grens

Als je alles hebt gegeven,
alles wat je kon,
tot zover dat je voor even,
niet meer weet waar je begon.

Als je weet je hebt te veel gevoeld,
en bent vaak te ver gegaan,
ook in wat niet voor jou is bedoeld,
zelfs over dingen hier héél ver vandaan.
Zo ver, dat je even
nu niet meer goed weet
wie je bent
of wat je wilt,
wordt het dan geen tijd voor pauze,
dat je eventjes verstilt ?

Mogen zijn, zonder te moeten,
mogen ademen, mogen zoeken,
zonder praten, zonder drukte,
zonder babbels of bezoeken.

Eens ontvangen en niet geven,
ook al is het maar heel even,
of is dat nu juist het punt ?
waar jij niet voorbij meer kunt…

Ann De Brucker